Obróbka skrawaniem

Proces obróbki metali ma na celu nadanie przedmiotom konkretnego kształtu, rozmiaru i funkcjonalności. Jednym z podstawowych sposobów od lat jest, oczywiście, obróbka skrawaniem, która polega na sukcesywnym usuwaniu warstw materiału za pomocą narzędzi skrawających zamontowanych w maszynach potocznie nazywanych obrabiarkami.

 

Jest kilka rodzajów obróbki skrawaniem:

  • obróbka skrawaniem – toczenie,
  • obróbka skrawaniem – frezowanie,
  • obróbka skrawaniem – struganie,
  • obróbka skrawaniem – wiercenie,
  • obróbka skrawaniem – szlifowanie,
  • CNC.

 

Ze względu na etapy prac podczas obróbki skrawaniem wyróżnia się trzy etapy:

  • Obróbkę skrawaniem wstępną – podczas niej wykonuje się pierwsze przejście narzędzia i usuwa wierzchnie warstwy z obrabianego przedmiotu, tzw. 'naskórek’, więc potocznie nazywa się ten proces skórowaniem lub zdzieraniem.
  • Obróbkę skrawaniem kształtującą – która nadaje obrabianemu przedmiotowi właściwy kształt.
  • Obróbkę skrawaniem wykańczająca – nadającą precyzyjne wymiary, kształt i gładkość przedmiotowi.

 

Obróbce skrawaniem poddaje się różne materiały z metalu. Najczęściej jednak należą do nich:

  • Stal – obejmuje ona duży zakres materiałów od niestopowych po wysokostopowe.
    Do obróbki skrawaniem warsztatowej nadają się stale konstrukcyjne (teowniki, płaskowniki, blachy), staliwo, stale konstrukcyjne stopowe sprężynowe (resory) oraz niektóre stale konstrukcyjne stopowe przed obróbką cieplną lub odpuszczone.
  • Stale nierdzewne – są materiałami stopowymi z zawartością minimum 12% chromu. Rozróżnia się stale nierdzewne ferrytyczne, martenzytyczne, austenityczne oraz austenityczno- ferrytyczne (typu duplex).
  • Żeliwo – w przeciwieństwie do stali jest materiałem o krótkim wiórze. Wszystkie rodzaje żeliwa ścierają krawędź skrawającą.
  • Metale nieżelazne (aluminium, miedź, mosiądz) – są bardzo miękkie i proste w obróbce.
  • Superstopy żaroodporne – jest to grupa metali , która obejmuje materiały bazujące na wysokostopowym żelazie, niklu, kobalcie i tytanie. Są one bardzo trudne do obróbki skrawaniem, a w warunkach warsztatowych wręcz niemożliwe do obrabiania.
  • Stale hartowane – do tej grupy zalicza się stale o twardości pomiędzy 45- 65 HRC, jak również żeliwo utwardzone ok. 400-600 HB. Ze względu na twardość, materiały te są ciężkie do obrabiania, a w warsztatowych warunkach nieskrawalne. Podczas obróbki skrawania wyzwalają wysokie temperatury, co przyczynia się do intensywnego ścierania krawędzi narzędzi.